Sanur 1

Na 6 jaar gaan we weer een verre reis maken. Dit keer alleen naar Indonesië, 6 hele weken. Van 6 mei tot en met 17 juni. Nu eens niet met z'n 2-en maar met nog 2 kleine mannetjes erbij. Het zal zeker een andere reis zijn dan in 2009, o.a. van meer rustdagen zullen worden genoten. Voor deze reis zijn we met de voorbereiding begonnen in september 2014. Want onze ervaring is dat we niet in een familie kamer wilden slapen. Kamers/appartementen met 2 slaapkamers zijn er niet heel veel. Het is een zoektocht geweest.
We zullen 4 plaatsen aan doen Sanur, Ubud, Gili Trawangan en Lovina. Vanuit Lovina gaan we weer terug naar Sanur om vandaar weer terug te gaan naar Nederland. Maar zover is het nog lang niet. Ook dit keer proberen we een dagboek bij te houden.

Voor de rest gaat het goed, veel lees plezier.

Woensdag 6 mei
Om kwart over 3 zijn we van huis gegaan. De autorit was prima, op Schiphol waren we rond kwart voor 5. Annelies en Timo zijn bij de vertrekhal afgezet met alle bagage zodat we deze niet in de bus vanaf "lang parkeren" (P3) hoefden mee te nemen. Onze bagage is een koffer, een backpack, 4 stuks handbagage, een buggy en een autostoel.
Enkele dagen voor vertrek heeft Louis nog snel een autostoel via Marktplaats aangeschaft die in veel KLM vliegtuigen worden gebruikt, een Maxi Cosi Priori SPS. Het toverwoord bij KLM is 42 cm breed voor een autostoel, met deze afmeting gaan de vliegtuig deuren voor het autostoeltje open. Het autostoeltje paste met gemak, zelfs 1 van 44 cm had gekund...
Jorick zat in de auto in de autostoel van Timo die we willen gebruiken in het KLM vliegtuig. Met de bus van P3, met de autostoel in de hand, waren Louis en Jorick na een half uur weer in de vertrekhal. Om kwartt over 8 konden we aan boord, gezinnen met kinderen onder de 2 jaar als eerste. Met een half uur vertraging vertrokken we. Om kwart over 10 nog een warme maaltijd. Timo kon tot kwart over 1 de slaap niet vatten en zette het nog even op een brullen. Gelukkig was het vliegtuig niet vol en zat er niemand voor Timo. Wat zijn we blij met het autostoeltje!!! Vlak daarna gingen de lichten uit en viel Timo in slaap. Jorick was al eerder gaan liggen op schoot van Annelies. Jorick had nog een eigen koptelefoon gekregen voor de reis, een mooie blauwe. Ook in het vliegtuig was deze goed te gebruiken.

Donderdag 7 mei
Om kwart over 7 "pling" ging het licht weer aan in het vliegtuig. We hebben allemaal wat geslapen, dat valt ons reuze mee. Het scheelt dat we comfort stoelen hebben zodat we wat meer beenruimte hebben en wat platter kunnen liggen. Een warm verfrissingsdoekje kregen we nog voordat we gingen dalen. Wegens onweer hebben we nog een half uur rondgehangen voordat we konden landen op Singapore. De reistijd is uiteindelijk 12,5 uur geworden. Alle passagiers en handbagage moest uit het vliegtuig, ook al zouden wij met hetzelfde vliegtuig doorvliegen naar Denpasar. Op Singapore was er door de vertraging niet veel tijd om op te frissen. Jorick en Timo konden nog even rond stappen en naar de aankomende en vertrekkende vliegtuigen kijken. Na een klein half uur konden we boarden, ook hier gezinnen met kleine kinderen als eerste. De vlucht duur van Singapore naar Bali is ongeveer 2,5 uur. Gelukkig kregen we wat te eten. Louis had namelijk alweer trek. De vlucht was prima en met een kleine 20 minuten vertraging landen we uiteindelijk om 20 voor 8 (lokale tijd) op Denpasar. Totaal zijn we 17 uur onderweg geweest.
Het valt ons op dat het vliegveld enorm is gemoderniseerd ten opzichte van 2009. Veel meer balies voor visum controle en meer bagage banden. Onze bagage was snel bij elkaar gepakt op een bagagekarretje. Na nog een bagagecheck konden we, met Timo in de buggy en Jorick op de bagage op zoek naar onze chauffeur die we vanuit Nederland hadden geregeld bij ons eerste appartement "Het Tropenhuis" Taman Agung in Sanur. Het blijkt de zwager te zijn van Dewa, de eigenlijke chauffeur, die ons op staat te wachten. Prima, als er maar iemand staat. Het krioelde van de chauffeurs en mensen die je vervoer aanbieden of willen helpen met het duwen van de bagage karretjes. Met daarbij een gebroken nacht en de warmte die je bij het verlaten van het vliegveld je tegemoet komt wil je echt niet gaan zoeken naar een taxi of iets dergelijks. Het busje was prima, Timo kon nog mooi in zijn autostoeltje zitten, onderweg viel hij zelfs in slaap. Onderweg naar Taman Agung, een rit van een klein half uur, waren Louis en Annelies bezig te zoeken naar herkenningspunten. Veel is er veranderd, verbeterd, in 6 jaar tijd. We konden bij aankomst gelijk naar ons appartement. Na het avond ritueel zijn de jongetjes naar bed gebracht, rond half 10, en hadden Annelies en Louis nog even tijd om wat spullen op te ruimen. Een prima appartement, 2 slaapkamers, 2 badkamers, een grote woonkeuken met terras met uitkijk op een van de zwembaden van het complex.

Vrijdag 8 mei
Na een toch wel gebroken nacht hebben we ontbijt in het restaurant van Taman Agung. Timo wilde niet slapen in zijn Deryan Travel-cot en schreeuwde 's nachts alles bij elkaar. Aangezien Jorick en Timo bij elkaar op de kamer slapen kon ook Jorick niet slapen. Als oplossing sliep Jorick de eerste nacht op de kamer van Annelies en Louis, tussen hun in.
De jongens aten elk een halve bananen pannenkoek bij het ontbijt met daarbij verse vruchten (watermeloen, papaja en ananas). Jorick mocht nog even in de keuken kijken en kreeg een extra bordje met watermeloen. Indonesiërs zijn dol op kinderen, hoe jonger hoe leuker ze het vinden.
Bij het appartement zijn 3 fietsen welke we kunnen gebruiken. Met Jorick bij Annelies achterop de fiets en Timo in de rugdrager bij Louis op de rug zijn we gaan fietsen door Sanur. Met zo'n blank jongetje op je rug heb je wel aandacht! Timo wilde eerst niet een petje op maar het is uiteindelijk toch gelukt. Voor Jorick zullen we kijken om een nieuwe pet, hij wil 1 van Cars. Dat wordt een uitdaging..... Onderweg zijn we als eerste naar een kapper gegaan zodat de jongens minder last hebben van de warmte. Standje 3 op de tondeuse, lekker snel klaar met afdrogen.
Het appartement is compleet uitgerust. Alleen mist de afwasmachine. We hadden de illusie dat misschien de schoonmakers de afwas zouden doen. Met geen vinger hadden ze de vuile vaat aangeraakt, de komende 2 weken zullen we het dus zelf doen. Ach, afdrogen is niet noodzakelijk, het droogt vanzelf wel.
's Middags hebben we gezwommen in het (bijna privé) zwembad. Nederlanders hebben eigen appartementen en verblijven hier enkele maanden. Aangezien het nog geen vakantietijd is zijn niet alle appartementen bezet.
Bij Hardy's boodschappen gedaan zodat we voor zaterdag een eigen brood ontbijt kunnen maken.
's Avonds hebben we gegeten bij Warung Coconut tree. Jorick at van zijn bami, Timo had niet veel trek maar dronk wel zijn watermeloensap op.

Zaterdag 9 mei
Het brood ontbijt van Timo was geen succes, hij wilde geen brood eten. Dan niet. Het zal aanpassen aan het weer wel zijn.
Over de boulevard hebben we gefietst, een aantal herkenningspunten waren er nog wel o.a. Griya Santrian en Bali Hyatt (wordt gerenoveerd). Waar Louis en Annelies in 2009 veel hebben gegeten, het Bonsai café, konden we eerst niet vinden. Het blijkt van naam gewijzigd te zijn, Sand is sinds 2 jaar de nieuwe naam. We hebben hier 's middags gegeten om oude tijden te doen herleven. Tis toch net anders....
's Avonds hebben we weer gegeten bij Warung Coconut tree. Ook nu dronk Timo de vruchtensap wel op maar at weinig rijst.

Zondag 10 mei
Voor Timo hebben we pap bij het ontbijt, dit ging er goed in. Jorick eet wat dat betreft een stuk beter. Wat ons positief verbaast. 's Morgens zijn we gaan fietsen door Sanur en over de boulevard. Timo was zo moe dat hij bij Louis achterop de rug in slaap viel. Op het strand heeft Timo nog even lekker een klein uurtje geslapen. Nadat hij wakker werd aten we nog wat broodjes die Louis bij een supermarkt in de tussentijd had opgehaald.
's Avonds bij een Thais restaurant aan de overkant gegeten. Voor Timo hebben we een Sack'n Seat waar hij prima in kan blijven zitten. Totdat 5 minuten later het personeel met een roze Ikea tafelstoel kwam aanzetten. Klant vriendelijk dat weer wel! Met veel moeite kon Louis hem in de tafelstoel krijgen. En Timo zette het op een krijsen. Toch maar weer in z'n Sack'n Seat gezet. Ook nu ging het vruchtensap op maar Timo at weinig rijst. Timo is bijna 2 en schreeuwt ik zeg nee! Jorick eet prima met wat hulp van Annelies.

Maandag 11 mei
Vanmorgen heeft Timo weer lekker van zijn pap gegeten, brood proeft hij wel maar spuugt dit weer uit. Jorick eet 2 boterhammen, wat voor hem een unicum is. Tijdens het middag eten hebben we Timo een van huis meegenomen potje gegeven wat hij smakelijk op at. Dit was voor noodgevallen, er zijn maar 2 potjes mee, dus bij Hardy's gaan we kijken om aanvullende potjes.
Jorick heeft tijdens het slaapje van Timo snorkelen geleerd. Wat er prachtig uitziet.
's Middags zijn we met de taxi naar Kuta gereden, Discovery shopping mall, waar we o.a. hebben gezocht naar een Cars petje voor Jorick. Nee, geen kunnen vinden. Gegeten hebben we bij Pizza Hut (pizza Hawaï) en bij KFC een bak met kippen pootjes en vleugels. Dit laatste viel erg tegen.
Met de taxi zijn we terug gereden over een nieuw stuk tolweg (over het water) wat eindelijk na 10 jaar af is. Op deze manier scheelde het veel file onderweg. Jorick viel bijna in slaap en Timo werd wat misselijk in de taxi van het kijken naar Bumba op de telefoon van Louis. Gelukkig heeft Timo niet overgegeven. We waren blij dat we weer bij Taman Agung aankwamen.

Dinsdag 12 mei
Bij Hardy's oplosmaaltijden gekocht voor Timo. Potjes voor deze leeftijd hebben ze niet. Het 2de van thuis meegenomen potje heeft Timo lekker opgegeten. Prima!! Morgen de oplosmaaltijden proberen.
Nog een eindje gefietst en gezwommen in het zwembad. 's Avonds weer gegeten bij Warung Coconut tree. Het extra fruit wat we bestellen gaat er bij de jongetjes goed in. Vocht komen ze niet te kort.

Woensdag 13 mei
's Morgens hebben we het Turtle Conservation and Education center bezocht waar ze schildpadden opvangen en schildpad eieren laten uitkomen. Interessant en afwisselend dat kinderen nog landschildpadjes konden voeren. Wat Jorick leuk heeft gevonden.
Timo heeft heerlijk zelf 's middags de oplosmaaltijd weggewerkt! Gelukkig maar!
's Avonds bij Made's kitchen gegeten, vlak om de hoek. Het drinken hebben we na het eten besteld, de strategie wordt aangepast zodat Jorick en Timo misschien meer gaan eten. Vandaag heeft het gewerkt. De patat is bij beiden opgegaan. Timo kon z'n sap zelfs niet eens helemaal op!

Donderdag 14 mei
's Morgens Sanurs lokale markt bezocht met aansluitend een bezoekje aan het strand. De voetjes zijn nat geworden!! Aangezien het Hemelvaart dag is zijn er veel Indonesiërs op het strand en in zee, lekker aan het genieten van hun vrije dag.
Na thuis komst hebben we nog even gezwommen in het zwembad om af te koelen. Na het middag eten zijn de jongens naar bed gegaan, heeft Annelies in het zwembad rond gedobberd en is Louis begonnen aan het dagboek. De schouderdruk is alweer voelbaar. Ook Jorick gaat af en toe naar bed 's middags, even bijslapen.
Nadat de jongens wakker werden nog lekkere kroepoek gegeten en daarna nog even in het andere zwembad gezwommen waar Timo zelf in het pierebadje kon staan en met bandjes om kan rond zwemmen. Na ons even snel te hebben gedoucht zijn we gaan eten bij de buren: Warung Nasi. Met zijn 4-en nog geen €6!! Zo kunnen we nog wel 6 weken langer blijven. Timo at een beetje rijst maar smulde van de pisang goreng! Dat buikje was weer gevuld. Als toetje hebben Louis en Jorick nog mini Cornetto's gehaald bij Hardy's. De jongens gingen rond half 9 naar bed.