Ubud

Hallo familie en vrienden,

Alweer 2 weken onderweg, het voelt als langer. We zijn nu in Ubud waar we ruim een week verblijven. Dan naar bounty eiland Gili Trawangan! Alles gaat goed hier.

Onderstaand het verslag van afgelopen week. Foto's komen vandaag of morgen op de site te staan.

Groetjes!!

Vrijdag 15 mei
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan zodat Louis en Jorick bij The Bread Basket verse broodjes konden ophalen en voor Timo kip lasagne (bij de bakker?!?). Na de koffie hebben Louis en Jorick de vuile was weggebracht naar de wasserij om de hoek. Alleen deze is pas zondag weer open, in verband met een ceremonie morgen in de woonplaats van de eigenaresse. Dat is pech!
1 van de fietsen heeft een lekke band die voordat we weggaan eigenlijk gerepareerd zou moeten worden. Vlakbij de wasserij zit een fietsen verhuur zaakje, met de fiets waarvan de band lek is zijn Louis en Jorick gaan vragen of ze dit konden repareren. Nee ook niet! Een fietsenzaak is 5 kilometer hier vandaan. Dus toch zelf de band plakken!?!
Met z'n allen zijn we voor het middag eten nog lekker gaan zwemmen in het zwembad met het pierebadje. De lasagne viel bij Timo niet in de smaak, morgen maar weer een oplosmaaltijd! Jorick at 3 boterhammen met jam!!! Ja, je wordt hongerig van het zwemmen.
Timo werd om 2 uur wreed gestoord in zijn middagdutje, door de tuinman die het gras ging maaien. De grasmaaier had het lawaai van een straaljager. Louis is aan het band plakken begonnen en de twee kleine mannetjes stonden er met de neus bovenop. De jongetjes zijn vandaag niet erg te genieten dus besluiten we vanmiddag niets te ondernemen. Jorick en Timo hebben zich vermaakt met een emmertje water, zand en plastic lepels. We gaan niet te laat eten vanavond, gezien het humeur. Jorick wil graag weer patat eten, dus eten we vandaag weer bij Warung Made's kitchen.
Vandaag was een dag dat we ons afvroegen wat doen we hier. Beide mannetjes niet te genieten, huilen en piepen om niets, waardoor ons humeur er ook niet beter op werd. 's Avonds de mannetjes lekker op tijd op bed en hebben wij van ons welverdiende Bintang biertje in een ijskoud glas genoten. Morgen weer een nieuwe dag.

Zaterdag 16 mei
Na een goede nachtrust, Jorick werd nog rond half 12 wakker, daarna ook Timo, omdat zijn benen zo'n pijn deden (groeipijn??) beginnen we met frisse moed aan een nieuwe dag. Louis wil vanmorgen na het ontbijt naar de kapper voor een korte coupe en nog wat boodschappen halen. De kapper is helaas vandaag niet open vanwege de feestdag (iets met de hemelvaart van de profeet Mohammed).
We besluiten vandaag niet al teveel te doen, misschien was het allemaal wat veel voor de mannetjes. Vanmorgen dus maar naar het zwembad met het pierebadje, dit is een goede zet. Iedereen vermaakt zich en er is weer enige harmonie teruggekeerd in huize Tropenhuis. Timo klimt zo over de rand van het pierebadje het diepe zwemgedeelte in en dobbert daar rustig verder met zijn bandjes om. Na de lunch is het tijd voor Timo zijn middagdutje en zitten Louis, Annelies en Jorick op een ligbed te genieten van de rust. Na de siësta stappen we allemaal op de fiets en gaan we op het strand zitten, heerlijk in de schaduw van een boom. Emmertjes en plastic lepels gaan mee en we vermaken ons prima. Ook vanavond eten we niet te laat bij Warung Nasi. Voor 8 euro hebben we het volgende besteld: nasi goreng, witte rijst, kip sate, fu yung hay, tempe, groente en als toetje gebakken banaan met honing. We eten heerlijk, Timo eet het hele bord met tempé gedipt in sojasaus leeg, Jorick stort zich op de nasi goreng. En we drinken ook nog lekkere vruchtensapjes. Het is dat de eigenaar van het appartement dit eettentje heeft aangeraden, anders waren we er nooit binnen gelopen. Prima dag vandaag!!!!!

Zondag 17 mei
Na het ontbijt besluit Louis het nog eens een poging te wagen om geknipt te worden bij de kapper, maar helaas hij komt met dezelfde coupe weer thuis. De kapster die kon knippen was er niet, dus werd er een afspraak gemaakt voor maandag om 5 uur. Wel is de was vandaag weg gegaan en kunnen we morgen aan het eind van de middag weer ophalen. Louis en Jorick komen terug met de mededeling dat aan de overkant een lokale markt is. We besluiten hier gelijk een kijkje te nemen. Nou, het was een heel lokale markt, om precies te zijn 4 kraampjes. We waren snel de markt over. Terug bij het hotel besluiten we naar het zwembad te gaan en daar blijven we tot de lunch. Timo gaat hierna weer een middagdutje doen en ook Jorick moet van ons even naar bed. Echter Jorick staat wat te gluren door de gordijnen naar het zwembad en is bezig met gymnastische oefeningen op het bed, van slapen komt dus weinig terecht. Na een uur mag hij er weer uit en kijkt nog wat filmpjes op de tablet. Rond half 4 stappen we op de fiets en gaan naar het strand, waar we neer ploffen tussen de lokale bevolking. Annelies heeft zin om vanavond aan het strand te eten en dat doen we dan ook. We eten bij Sand (5 jaar geleden Bonsai café). Helaas is het dagmenu (pasta) waar Louis voor gekozen heeft niet voorradig. Als we later verse fruit sapjes willen bestellen, kan dat ook niet, het fruit is op. Welke inkoper werkt hier. In al die 10 dagen dat we nu hier zijn, heeft Annelies nog niet zo'n donkere wolk gezien als toen tegenover haar aan tafel ;). Nou ja, dan eten we morgen wel weer bij onze "buurvrouw" voor een schijntje.
Het lijkt erop dat Timo ook aardig gewend raakt. Hij eet meer dan de eerste week en het slapen gaat ook beter.

Maandag 18 mei
Na het ontbijt stappen we voor half 10 al op de fiets richting strand, hier huren we 2 ligbedden met een parasol vlak aan de waterrand. De jongens vermaken zich met zand en plastic lepels. Annelies en Jorick gaan de zee nog even in. Jammer dat ze de aangespoelde troep niet opruimen. En als ze het al opruimen graven ze het in op het strand of verbrand men het op het strand.... Rond 12 uur is het lunchtijd en daarna weer verplichte rust. Timo z'n humeur is beter als hij 's middags 1,5-2 uurtjes slaapt. 's Middags gaan de mannen nog even het zwembad in. Om kwart voor 5 gaan Louis en Jorick naar de kapper. Jorick gaat mee om Louis te steunen. Samen halen ze daarna nog onze berg schone was weer op. Rond kwart voor 6 schuiven we aan tafel bij onze buurvrouw. We hebben hier weer heerlijk gegeten en het koste geen drol.
Nog 2 nachten hier in Sanur en dan verhuizen we naar Ubud.

Dinsdag 19 mei
Onze "laatste" dag in Sanur, we maken er een relaxte dag van, we vertoeven in de zwembaden en nuttigen onze maaltijden. Als de jongens 's avonds slapen pakken we de boel in. We hebben een lege backpack meegenomen voor als we spullen/souvenirs mee terug willen nemen. Deze gebruiken we nu om de lange broeken, vesten, truien en dichte schoenen van de heenweg in te doen. De backpack zit vol. Mmmm, moeten we deze 4 weken meeslepen?? We besluiten om morgen bij de receptie te vragen of we deze hier kunnen laten, scheelt weer bagage.

Woensdag 20 mei
Aangezien het brood op was gingen Louis en Jorick op de laatste dag in Sanur op de fiets bij The Bread Basket lekkere broodjes halen. Bij de receptie deed Louis navraag over een backpack welke misschien achtergelaten zou kunnen worden. Over 3 weken zijn we weer in Taman Agung en de "winterkleding" hoeven we in de tussentijd echt niet te gebruiken. Dit was geen probleem, dat scheelt weer gesjouw! Na nog wat laatste dingen te hebben ingepakt werden we om 10 uur door Dewa opgehaald om naar Ubud te worden gebracht. Timo weer lekker in z'n autostoel, hij heeft er helemaal geen probleem mee. Onderweg naar Beji Ubud Resort hebben we nog naar een traditioneel Balinees huis bezocht en aten we onderweg lekker in een restaurant met uitzicht over de rijstvelden. Timo viel nog even in slaap in de auto. Na 2-en arriveerden we bij Beji Ubud Resort en konden we in onze lumbung, een huisje met een slaapgelegenheid boven en beneden. Na de spullen te hebben uitgepakt, hebben we het resort verkend. Er zijn 5 zwembaden, Jorick heeft bij allemaal even gevoeld of ze warm waren, dat was niet het geval. Bij Circle K aan de overkant nog wat boodschapjes gehaald. Voordat we gingen eten ging Annelies bij de receptie navraag doen over de kluis, wie zat er aan het kluisje?!? Bij Kopi Kats prima gegeten, Jorick en Timo pizza. Het restaurant zit aan de doorgaande weg naar Ubud er is dus veel lawaai. Na terugkomst op het resort zegt Annelies dat ze het verkeer wel hoort, Louis denkt dat het wel meevalt in het huisje. Aangezien in het huisje veel openingen naar buiten zijn vragen Louis en Jorick bij de receptie nog naar een extra klamboe. Alleen boven is een klamboe, voor Annelies en Louis. Timo slaapt in z'n tentje in een ledikantje. Alleen Jorick kan een prooi zijn voor de muggen. Een extra klamboe hebben ze niet maar wel een een elektrische muggenverjager. Ook prima! Nog niet terug in het huisje of er komt iemand die 2 apparaatjes brengt. De service is prima. Echter vanuit de badkamer komen minder goede geluiden. Het water uit de kraan in het bad is: of heet of koud. Dit is gevaarlijk en voor de jongens niet plezierig. Tevens kwamen Louis en Annelies tot de conclusie dat even lekker buiten zitten, terwijl de jongens in slaap zouden vallen niet mogelijk is. Jorick valt zeker niet in slaap als Timo huilt, wanneer ze op 1 kamer liggen. Dus Jorick lag samen met Annelies en Louis in bed op de bovenverdieping, zodat hij rustig in slaap kon vallen Je moet toch wat. In bed kwamen we er achter dat we wel last hadden van het verkeer en andere geluiden. Net of dat we naast de weg sliepen. Rond half 11 heeft Louis Jorick naar beneden getild. We hoopten dat hij niet lek geprikt zou worden. Hij was nog extra ingesmeerd met Deet. Annelies besloot haar oordoppen te gebruiken. Laat viel Louis in slaap.

Donderdag 21 mei
Louis was om kwart over 5 al wakker. Wat een lawaai buiten, wat je in de lumbung kunt horen. Honden, hanen, auto's, scooters, vrachtwagens, pratende mensen, tokehs en andere dieren geluiden. Dit wilden we niet nog een nacht. Aangezien we de vorige dag al zagen dat niet alle huisjes bezet waren besloten we navraag te doen voor een andere kamer. Voor het ontbijt bij de receptie hebben we de vraag gesteld en we konden gelijk een familiekamer bekijken welke dichter bij het restaurant staat. Louis en Jorick hebben de kamers, ja 2 kamers, bekeken en concludeerden dit huisje is beter. Het water in het bad hadden ze namelijk even getest het bleef op temperatuur. De kamers met daartussen een open gezamenlijke ruimte was gewoon netter dan de lumbung. Met een kleine bijbetaling hebben we de kamer genomen. De kamer diende nog even te worden schoongemaakt. Dat zou kunnen terwijl wij van het ontbijt gebruik zouden maken. Overigens dienden we zelf nog weer alle spullen in te pakken om te verhuizen. Hoe zat het ook al weer in alle koffer en tassen?!? Het ontbijt was goed, fruit, cakejes, brood en sapjes waren aanwezig. Het inpakken ging vlot en we waren snel verhuisd met behulp van de medewerkers van het hotel. De nieuwe kamer is een verademing! Nu hoeft Louis 's avonds Jorick ook niet meer via een trap naar zijn eigen bed te tillen.
Rond 11 uur reden we met een taxi naar Ubud om te zoeken naar een fietsverhuur bedrijf. Net als in Sanur willen we gaan fietsen. Jorick stond erop om een eigen fiets te willen. Gezien het vele verkeer hier is dit helaas niet mogelijk wat voor Jorick een teleurstelling is. Het verschil met Sanur is dat de wegen rond Ubud niet vlak zijn, er is veel hoogte verschil. Van de chauffeur, in Ubud Center, kregen we z'n kaartje, mochten we nog vervoer nodig hebben. Louis had op internet gelezen dat rond een voetbalveld een fiets verhuurzaak zat dus daar zijn we naar toe gelopen. Jorick wilde net als Timo gedragen worden, dus Louis had even 2 mannetjes op z'n schouders hangen. Na het voetbalveld bijna rond te zijn gelopen was het 12 uur en hadden we nog geen fiets verhuurzaak gevonden die fietsen met zitjes te huur aanbood. We besloten even te gaan eten en daarna terug te gaan naar het hotel zodat Timo wat meer dan gisteren zou kunnen slapen. Bij Sjaki's Warung aten we een kip sandwich en de kinderen hadden eindelijk weer poffertjes. Wanneer je bij Sjakis Warung eet ondersteun je de stichting die kinderen en jong volwassenen met een verstandelijke beperking opvoed en begeleid. Men heeft achter het restaurant ruimte om te spelen. Daar maakten Jorick en Timo goed gebruik van! Lekker van de glijbaan, spelen in een zandbak, voetballen maar het mooiste kwam nog, men heeft er ook een mountainbike waar Jorick leuk mee kon fietsen en voor Timo was er nog een loop fietsje. Er waren meer Nederlanders die even met de kinderen speelden dus Louis en Annelies hadden de handen wat vrij om te eten, top locatie!
Wat later dan gepland belden we de chauffeur van vanochtend die ons 10 minuten later uit Ubud Center oppikte. Nauwelijks waren we thuis of de neef van Dewa kwam langs (heet ook Dewa) om informatie te geven over het vervoer naar Gili Trawangan. Timo kon eerst de slaap niet vatten en om half 5 hebben we 'm maar wakker gemaakt. Na wat drinken en wat chips hebben de jongens nog wat gespeeld rond het huisje. Bijna 6 uur zijn we de poort uitgelopen om wat te gaan eten. Kopi Kats liepen we voorbij we wilden wel ergens anders eten. Bij Naughty Nuri's Warung was het druk, dan is het vast wel goed. We hadden hier al over gelezen, dus schoven we aan, aan een grote tafel. Het was een komen en gaan van mensen, heel gezellig druk! De jongens aten heerlijk van de nasi goreng. Top!!
Rond 8 uur lagen Jorick en Timo bed en konden Louis en Annelies ieder op een bank heerlijk van een kopje thee genieten, echt vakantie.